EAEko Auzitegi Nagusiak dio ohiko etxebizitzaren eranskinak ez direla kontuan hartzen BGDSaren onuradun izateko

BILBO, 28 (EUROPA PRESS)

Euskal Autonomia Erkidegoko (EAE) Auzitegi Nagusiko Lan arloko Salak Bilboko Lan arloko 9 zenbakidun Epaitegiaren epai bat berretsi du, Bizitzeko Gutxieneko Diru Sarreraren (BGDS) onuradun izateko etxcebizitzaren eranskinak ez direla kontuan hartzen berronetsiz. Epaia ez da irmoa eta Auzitegi Gorenean errekurri daiteke.

Hain zuzen, EAEko Auzitegi Nagusitik jakinarazi dutenez, Bilboko epaitegiaren erabakiak Gizarte Segurantzako Institutu Nazionalaren ebazpen bat errebokatu zuen, zeinaren bidez BGDSaren onuradun bat prestazioa itzultzera behartzen baitzuen, baimendutako diru sarreren muga gainditzen zuelako, garaje bat eta trasteleku bat bere ohiko etxebizitzatik bereizitako ondare gisa kontatu baitzitzaion.

Prozedura horren jatorria Gizarte Segurantzako Institutu Nazionalaren 2022ko ebazpen bat da. Ebazpen horrek BGDSaren onuradun bat behartu zuen 2021eko maiatzetik azarora bitartean jasotako prestazioa itzultzera (3.289,51 euro), baimendutako diru sarreren mugak gainditzen zuelako, auzi jartzailearen ohiko etxebizitzatik bereizitako ondare gisa zenbatu baitziren garaje bat eta trasteleku bat.

BGDSaren onuradunak demanda bat aurkeztu zuen ebazpenaren aurka, eta Bilboko Lan arloko 9 zenbakidun Epaitegiak arrazoia eman zion eta erabaki hori ezeztatu zuen argudiatuta trastelekua eta garajea onuradunaren ohiko etxebizitzaren eranskin banaezin gisa agertzen direla eta ohiko etxebizitza ez dela zenbatzen BGDSren onuradun izateko.

Gizarte Segurantzaren Institutuak errekurtsoa aurkeztu zuen EAEko Auzitegi Nagusian, eta alegatu zuen BGDS arautzen duen arauak ez duela "ohiko etxebizitzaren kontzeptua definitzen", eta, zioen azalpenaren arabera, "onuradunen errenten eta ondarearen kontzeptuaren interpretazio zabala" egin behar zela, "ohiko etxebizitzatzat hiri finka bakarrik hartuta".

Beraz, garajea eta trastelekua ez ziren ohiko etxebizitzan sartu behar, eta aktibo ez-sozietariotzat hartu behar ziren onuradunaren ondare garbia kalkulatzeko, Gizarte Segurantzaren arabera.

JABETZA HORIZONTALAREN LEGEA

Hala ere, EAEko Auzitegi Nagusiak uste du, instantziako epaitegiak bezala, jarrera hori ezin dela onartu. Lehenik eta behin, Jabetza Horizontalaren Legeak "etxebizitzaren eta eranskinen izaera integratzailea nabarmentzen du, Gizarte Segurantzaren Institutu Nazionalak baliatu nahi duen interpretazio irizpidearen aurka".

Auzitegiak gaineratu du BGDS arautzen duen arauak ohiko etxebizitza baztertzen duela ondarea prestazio horren onuradun izateko konputatzeko orduan, "gehiago zehaztu gabe", eta, beraz, "etxebizitza horren eranskinak barne hartuta, hala nola garajea edo trastelekua".

"Arauak ez du inolako bereizketarik egiten, eta, beraz, guk ere ez dugu egin behar (...). Legegileak ohiko etxebizitzaz hitz egiteko erabilitako hitzen berezko esanahia hartu behar da kontuan, denek ulertzeko moduko zentzuan, eta legegintzako aurrekariekin eta egungo garaiko errealitate sozialarekin bat etorriz", azaldu du Auzitegi Nagusiak.

EAEko Auzitegi Nagusiaren arabera, errekurritutako epaian jasotako interpretazio irizpidea "bat dator errealitate sozialarekin eta lege testuinguruarekin" eta "ez du urratzen BGDSaren prestazioaren helburua, ezta haren izaera ere, 19/21 Legearen 1., 2. eta 3. artikuluetan jasotzen den moduan".

"Arauak kalteberatasun egoerei aurre egin nahi die, eskura dauden baliabide ekonomikoak kontuan hartuta, eta, hori kalkulatzeko, ez du kontuan hartzen etxebizitzaren titulartasuna zehaztasun gehiagorik gabe, kontzeptu horretan garajea eta trastelekua sartzen baitira, azaldu dugun bezala", dio auzitegiak.