Condenado a 22 anos de cárcere o home que asasinou á parella do seu curmán no barrio ourensán de Velle

OURENSE 27 Nov. (EUROPA PRESS) -

A sección segunda da Audiencia Provincial de Ourense ditou sentenza, de conformidade co veredicto do tribunal do xurado popular, condenando a 22 anos e medio de prisión ao home que feriu de gravidade ao seu primo e matou á parella deste, en febreiro do 2021 no barrio ourensán de Velle.

Así, considerárono responsable de dous delitos de asasinato con aleivosía; un deles consumado e o outro tentado; concorrendo en ambos os casos a atenuante de alteración psíquica, posto que o procesado sofre, desde os 18 anos, unha esquizofrenia do tipo paranoide.

A maxistrada indica na sentenza que o tribunal do xurado entendeu acreditado que durante a madrugada do 19 de febreiro de 2021 o home, "coa intención de acabar coa vida do seu primo e da súa parella", colleu un coitelo na súa vivenda e díxolle á súa nai que se ía a matar coellos.

A continuación, dirixiuse ao domicilio do seu familiar, situado nunha leira contigua, e a berro de "abre, abre", este abriulle a porta. Tras o cal díxolle "vouvos a matar", para despois abalanzarse sobre el e "eliminando toda posibilidade de defensa" cravarlle un coitelo repetidamente por diversas partes do corpo.

Nese momento, segundo consta no fallo, fixo acto de presenza a parella do seu primo, quen lle dixo ao condenado "déixao, xa está morto", a pesar do que o acusado "lonxe de cesar na súa actitude" arremete contra ela asestándolle dúas coiteladas profundas en pescozo e tórax, para continuar propinándolle "múltiples cortes por todo o corpo que lle provocaron unha hemorraxia aguda grave e a morte".

Após todo iso, o home desfíxose do coitelo que levaba, tirándoo nunha leira próxima á vivenda, e regresou ao seu propio domicilio; un galpón-vivenda nunha leira contigua. Ao regresar desactivou a alarma, contestou á central de chamadas dando correctamente a clave -un código numérico de nove díxitos- e escusouse ante a súa nai dicindo que viña de matar os coellos.

Mentres, na casa onde se levou a cabo o crime, o primo, ferido, conseguiu arrastrarse até o teléfono e chamar ao seu pai, a quen lle dixo "Diego volveuse tolo, acoitelounos". Ademais, crendo que non sobreviviría, empregou a chamada para despedirse dos seus pais. "Eu dábame por morto e só quería despedirme deles, ese día descubrín o que era a dor e o que é o frío", relatou o sobrevivente na Audiencia Provincial. Tamén corroborou que co seu propio sangue escribiu no chan o nome do agresor, "o que quería por min e por Ana é que se soubese quen fora", sostivo.

Para o tribunal do xurado popular e para a maxistrada, o día dos feitos o trastorno psicótico do tipo esquizofrenia paranoide "limitaba levemente a súa capacidade de entender e actuar de acordo a tal comprensión", pero rexeitan a apreciación doutras formas de atenuación máis cualificadas ou de eximente incompleta ou completa como solicitaba a defensa.

"Como expoñen os xurados, a sorpresa do ataque, a súa rapidez, a nocturnidade coa que se produce e o propio clima de confianza en que se desenvolve, sen esquecer o emprego dunha arma branca de grandes dimensións, cernaron as posibilidades de defensa das vítimas e permitiron ao acusado asegurar o fatal resultado pretendido", esgrime a sentenza, na que se engade que, "todo o cal dá vida á aleivosía e por iso ao asasinato".

Condenan así a 22 anos e medio de cárcere após o veredicto de culpabilidade do xurado. Quince anos polo asasinato consumado e sete anos e medio pola tentativa de asasinato do seu primo e sobrevivente, quen compareceu na segunda sesión do xuízo celebrado leste mesmo mes de novembro.

A resolución, como xa o fixo o veredicto do xurado, descarta o agravante de ensañamiento que solicitaban as acusacións particulares. "A pesar de que foron moitas as feridas ou cortes, ao ser superficiais non pon de manifesto a intencionalidade algunha de causar dor máis aló do necesario para conseguir o final desenlace", recolle o escrito.

Tamén descarta a pena de prisión permanente revisable, "non concorre ningún dos supostos que habilitan a imposición da pena", sinala a maxistrada, negando así a petición que pretendía a acusación particular, sendo a primeira vez que se solicitaba esta medida en Ourense. Si recolle a sentenza que ademais da pena de cárcere impóñanse dous anos de liberdade vixiada "considerando o perigo do acusado".

En concepto de responsabilidade civil, segundo o fallo facilitado, deberá abonar un total de 150.000 euros a cinco familiares das dúas vítimas e 325.000 euros ao seu primo. Contra a sentenza aínda cabe presentar recurso ante o Tribunal Superior de Xustiza de Galicia.