A defensa do exjefe de seguridade de Adif recorre a sentenza e pide a absolución ou unha redución da pena

SANTIAGO DE COMPOSTELA 27 Nov. (EUROPA PRESS) -

O avogado que defende ao exjefe de seguridade de Adif Andrés Cortabitarte, un dos dous condenados por 79 homicidios imprudentes polo accidente do tren Alvia ocorrido en Angrois (Santiago) en xullo de 2013, recorreu a sentenza e pide a libre absolución do seu cliente ou unha redución da pena de dous anos e medio que lle foi imposta (do mesmo xeito que ao maquinista Francisco Garzón).

No seu recurso, ao que tivo acceso Europa Press, a defensa de Cortabitarte solicita a súa absolución, no caso de que o xulgado estime todos ou algún dos motivos que expón no documento, ou, subsidiariamente, a redución da pena, por considerar a hipotética imprudencia cometida polo seu defendido como menos grave e apreciar a circunstancia atenuante de dilacións indebidas como moi cualificada.

Ademais, en terceiro lugar, tamén subsidiariamente, solicita unha proba, que foi rexeitada no xuízo, que ten que ver coa revisión do iPad que Garzón levaba consigo o día do fatídico accidente e o posterior ditado de sentenza absolutoria.

Para xustificar a súa petición, a defensa de Cortabitarte recolle no documento, de máis de 80 páxinas, unha serie de motivos, apuntando cara á "imprudencia" do maquinista e lamentando que o xulgado buscase "outra causa adicional" máis aló do "descoido" do profesional para explicar que o tren entrase na curva de Angrois a máis do dobre da velocidade permitida.

"Todo o que segue a continuación na sentenza é un enrevesado exercicio de procura desoutras explicacións que poidan servir ao fin da xuzgadora porque, por algunha razón que aínda a día de hoxe non alcanzamos a entender, non lle resulta suficiente causa do accidente que o responsable do tren -profesional cualificado con experiencia- no tramo máis relevante do traxecto, omitiera reducir a velocidade prescrita, desatendese todas e cada unha das indicacións en vía e en cabina, mantivese unha conversación telefónica innecesaria durante 100 segundos e fose accionando ao mesmo tempo o dispositivo de 'home morto' en sinal de que estaba aos mandos cando non era certo", engade o recurso.

"Esta petición de principio da xuzgadora trae consigo dúas gravísimas consecuencias. Por unha banda, invístese a carga da proba, porque se asume que se o tren descarrilou é porque alguén (ademais do Sr. Garzón) fixo algo mal, e pasamos a ser nós (a defensa de Cortabitarte) quen nos vemos obrigados a probar o contrario. Por outro, convértese o xuízo na procura prospectiva dun responsable á marxe do maquinista (e sendo o único outro acusado o meu mandante vese abocado á condena). As dúas circunstancias sufriunas Cortabitarte", subliña.

Así, ve un "rumbo retrospectivo", ao analizalo desde o punto de vista actual, cando a sentenza afirma a existencia dun "evidente" risco na curva ao haber un "forte descenso da velocidade de 200 a 80 quilómetros por hora" en caso de fallo humano. Tamén ve un "rumbo de confirmación" xa que a sentenza "filtra a información que recibe de forma tal que, inconscientemente, busca e sobrevalora argumentos e feitos que serven para confirmar a súa asunción inicial".

"A formulación adecuada, a cuestión obxecto de debate, debería partir dunha aproximación sen prexuízos ao accidente. Descarrilou o tren, por que e quen é o responsable? O contrario ataca frontalmente os dereitos fundamentais básicos de calquera acusado e segue a mesma inercia que advertísemos durante a fase de instrución", reivindica a defensa.

O avogado do exjefe de seguridade de Adif apunta cara a unha serie de "erros" do xulgado, como que concluíse que existía unha obrigación de avaliar o risco na curva de Angrois adicional a todas as realizadas previamente, ou que lle atribuíse a Cortabitarte a obrigación de levar a cabo dita suposta avaliación "sen que haxa nada en autos que justifique esa atribución".

O avogado insiste nese argumento e, no caso de concluír que Cortabitarte si infrinxiu un deber de coidado, esta imprudencia, ao seu xuízo, sería "leve", polo que solicita, subsidiariamente, unha redución da condena.