Feijóo, quinto presidente da historia da Autonomía, formaliza a súa renuncia: "Non importa onde, Galicia sempre"

   Mantivo unha reunión cos seus deputados previa a dar o paso definitivo da súa dimisión "emocionado, pero tranquilo"

   SANTIAGO DE COMPOSTELA, 29 Abr. (EUROPA PRESS) -

   O presidente da Xunta, Alberto Núñez Feijóo, formalizou, "emocionado pero tranquilo", a súa renuncia como máximo mandatario autonómico, o que activa o proceso da súa substitución no ámbito institucional, que finalizará coa investidura e toma de posesión do seu sucesor, o actual vicepresidente primeiro, Alfonso Rueda, quen completará o proceso a mediados de maio ao designar aos membros do seu Gabinete.

   O quinto presidente da historia da Autonomía de Galicia converteuse este venres 29 de abril no primeiro que renuncia ao seu cargo. Fíxoo nos prazos que avanzara, un mes despois de tomar as rendas do PP estatal; e como marca o procedemento, mediante a entrega dun escrito de renuncia ao xefe do Lexislativo, Miguel Santalices, co que se reuniu na Cámara autonómica.

   Feijóo, que posteriormente se desprazou ao Pazo de Raxoi para manter unha reunión extraordinaria do Consello da Xunta antes de ler unha declaración institucional e comunicar a súa dimisión á sociedade galega, chegou pouco despois das 9,45 ao Pazo do Hórreo, onde saudou a algúns xornalistas e fotógrafos que estaban ás portas esperando a súa chegada.

   Visiblemente emocionado, subiu á sala de reunións do Grupo Parlamentario Popular para despedirse dos seus deputados. Pouco antes chegaran membros do seu equipo.

   Parlamentarios da oposición estaban tamén nos corredores da Cámara autonómica, onde se paralizaron as comisións porque os deputados populares estaban reunidos no seu xefe de filas. "Vaia horas eh", chanceou Olalla Rodil, viceportavoz do BNG, con algún dos membros do PPdeG que corrían apurados xusto antes de que Feijóo atopásese con Santalices, que subiu antes a esperarlle ao seu despacho.

"SE NON TE EMOCIONAS NESTES MOMENTOS, NON TE EMOCIONAS NUNCA"

   Antes de saudar a Santalices e entregarlle a súa renuncia, Feijóo trasladou á nube de xornalistas que lle esperaban no corredor que ía dar o paso "emocionado, pero tranquilo". "Se non te emocionas nestes momentos, non te emocionas nunca", dixo.

   A continuación, entrou, procedeu a saudar ao xefe do Lexislativo galego e entregoulle unha breve carta na que expuña os seus motivos e que pechaba cunha breve apelación manuscrita: "Non importa onde, Galicia sempre".

   Precisamente, chanceou con que tiña que entregarlle a carta "a un de Ourense" --Santalices o é-- porque saben, dixo, "ler entre liñas".

"SERVIR Á 'TERRA NAI'"

   Nesta misiva, Feijóo explica que, aínda que as súas novas funcións (líder do PP nacional) non son "incompatibles" coa titularidade do Goberno autonómico, este cargo "merece unha dedicación absoluta".

   A misiva entregada inclúe así mesmo unhas palabras manuscritas do presidente dimisinario, cesamento que será efectivo coa publicación no Diario Oficial de Galicia (DOG) e Boletín Oficial do Estado (BOE) previsiblemente este sábado. "Grazas, moitas grazas a todos os galegos por darme a honra de servir á 'terra nai'. Non importa onde, Galicia sempre", anota de puño e letra (en galego), do mesmo xeito que rubrica a man.

   No texto, explica tamén que é "consciente" da necesaria dedicación "absoluta" despois de 13 anos en que exerceu --engade-- con "a maior entrega, responsabilidade e lealdade", como así consta tamén no diario de sesións do Parlamento do pasado mércores, a súa última sesión de control --"derradeira", como el mesmo pronunciou--.

   "Nunca poderei esquecer a confianza depositada en min nin devolver o agarimo que recibín de Galicia nestes anos", remarca na súa misiva ao presidente do Lexislativo, que esta mesma mañá comunicará telematicamente esta dimisión ao rei Felipe VI e ao presidente do Goberno, Pedro Sánchez.

   A man tamén, no encabezado desta carta con data do 29 de abril de 2022, Feijóo engade ao formalismo de "estimado presidente" un "benquerido --apreciado-- Santalices".

   DEIXA A Xunta 13 ANOS E 11 DÍAS DESPOIS, APÓS CATRO MAIORÍAS ABSOLUTAS

   Feijóo deixa a Xunta 13 anos e 11 días despois da súa primeira toma de posesión, o 18 de abril de 2009. Foi ese ano no que tivo a súa primeira vitoria electoral cunha maioría absoluta axustada que lle permitiu expulsar de San Caetano á coalición formada por PSdeG (con Emilio Pérez Touriño como presidente) e BNG (con Anxo Quintana como vicepresidente).

   O dos Peares revalidou e ampliou as súas maiorías absolutas noutro tres comicios autonómicos consecutivos, o último celebrado en xullo de 2020, nun contexto marcado pola pandemia. Aínda que alcanzou a Manuel Fraga en número de vitorias consecutivas, non chegará a cumprir os case 16 anos que o presidente fundador do PP estivo á fronte do Executivo autonómico.

   Por mor da crise coa presidenta madrileña, Isabel Díaz Ayuso, que resolveu a etapa de Pablo Casado á fronte do PP, Feijóo decidiu dar o salto á política estatal e dar por pechado o seu mandato en Galicia, onde seguirá en funcións, xunto coas súas conselleiros, ata que Rueda sexa investido como novo presidente galego.

   Unha vez a súa dimisión fágase efectiva, coa publicación nos boletíns oficiais, Feijóo e os seus conselleiros entrarán en funcións ata que o seu sucesor tome posesión, previsiblemente o sábado 14 de maio. Antes, haberá que cumprimentar os trámites parlamentarios correspondentes e celebrar a sesión de investidura de Alfonso Rueda como novo xefe do Executivo.

QUINTO PRESIDENTE AUTONÓMICO

   A primeira vitoria electoral de Feijóo en 2009 converteulle no quinto presidente da historia da Autonomía. Tiña 47 anos entón e foi o máis novo dos elixidos nas urnas, aínda que o socialista Fernando González Laxe --que accedeu á Xunta após unha moción de censura-- tiña 35 anos cando se converteu en xefe do Goberno galego.

   O de vos Peares substituíu na Presidencia da Xunta ao socialista Emilio Pérez Touriño, quen gobernou durante unha soa Lexislatura en coalición co BNG (con Anxo Quintana como vicepresidente). Fíxoo entre 2005, cando caeu a hexemonía dos populares en Galicia durante case 16 anos --após perder Manuel Fraga a maioría absoluta--, e 2009.

   O presidente fundador do PP liderara antes de Touriño a Comunidade, após lograr en 1989 a súa primeira vitoria electoral. Desde entón sucedéronse outro tres novas maiorías absolutas do PPdeG nas eleccións de 1993, 1997 e 2001.

   O político vilalbés foi o segundo dirixente popular en presidir a Xunta xa que, nas primeiras eleccións galegas de 1981, o PPdeG superou ao partido centrista ao obter 26 dos 71 deputados do hemiciclo, polos 24 de UCD, co que Gerardo Fernández Albor converteuse no primeiro presidente da autonomía galega.

   O médico compostelán encabezou tamén a candidatura do Partido Popular en 1985 e obtivo de novo o respaldo do Parlamento para continuar á fronte do Goberno galego.

TRIPARTITO

   No entanto, unha profunda crise do seu Executivo a metade de lexislatura, coa división do grupo parlamentario e a dimisión da maioría dos conselleiros, encabezados polo vicepresidente, Xosé Luís Barreiro Rivas, propiciou unha moción de censura que outorgou a Presidencia ao socialista Fernando González Laxe.

   Após este movemento, Galicia viviu dous anos dun tripartito composto polos socialistas, Coalición Galega (CG) e o Partido Nacionalista Galego (PNG).

   Ademais, antes do referendo estatutario de 1981, na etapa preautonómica, ocuparon a Presidencia da Xunta Antonio Rosón e José Quiroga, a proposta de UCD, que contaba con maioría na asemblea dos deputados galegos elixidos as eleccións xerais.