O xurado declara culpable de asasinato ao acusado do crime de Velle, quen "sabia o que facía"

   Con atenuante por esquizofrenia paranoide

   OURENSE, 21 Nov. (EUROPA PRESS) -

   Os cinco homes e as catro mulleres do tribunal cidadán consideraron, por unanimidade, ao acusado do crime de Velle (Ourense) culpable dun delito consumado de asasinato e dun delito de tentativa de asasinato. Menos de doce horas é o tempo que tardou en deliberar o xurado popular encargado de determinar o veredicto.

   Así o trasladou a portavoz do tribunal expondo un veredicto de culpabilidade que recolle a tese que defendía a Fiscalía, que pedía 24 anos de cárcere e que acepta o padecimiento mental do acusado, unha esquizofrenia paranoide, como atenuante, aínda que "sabía o que facía".

   Após o veredicto, a representante do Ministerio Público mantivo a súa petición cunha única modificación á alza: mantén os 17 anos de prisión solicitados polo asasinato e sobe medio ano, de 7 a 7 anos e 6 meses, a tentativa de asasinato que sufriu o único sobrevivente do crime do 19 de febreiro de 2021.

   O veredicto considera probado de forma unánime que o acusado saíu da súa vivenda coa intención de acabar coa vida do seu primo e da súa parella aquela noite, motivo polo que colleu un coitelo na súa casa e díxolle á súa nai que ía matar coellos, pechando após de si a porta.

   Ao chegar á casa onde residía o seu primo e a súa noiva berrou "abre, abre", e cando o familiar abriu a porta abalanzouse sobre el dicindo "vouvos a matar" e empezoulle a cravar o coitelo repetidamente por diversas partes do corpo.

   Nese momento, apareceu a moza que imploró ao acusado que parase a agresión porque "xa está morto". "Lonxe de cesar a súa actitude arremete contra ela asentándolle dúas coiteladas profundas en pescozo e tórax, para continuar propinándolle múltiples cortes por todo o corpo que lle provocaron unha hemorraxia aguda grave e a morte", dita o obxecto de veredicto declarado probado. Así mesmo, consideran que ela se achaba indefensa ante a agresión.

   Tamén no veredicto ven probado que após o crime o acusado desfíxose do coitelo tirándoo nunha leira próxima antes de volver á súa residencia, un galpón-vivenda nunha leira contigua. Desactivou a alarma, contestando a chamada da central de seguridade e proporcionando correctamente a clave e escusouse ante a súa nai antes de quitarse a roupa ensanguentada e meterse en cama.

   Mentres todo iso pasaba, Álvaro, ferido, conseguía arrastrarse até o teléfono e chamar ao seu pai dicindo que o seu primo os acoitelou, e, por se non sobrevivise, escribiu co seu propio sangue, no chan, o nome do acusado.

   Todo o relato foi probado por unanimidade polo xurado popular que para iso se baseou na declaración do propio sobrevivente, que resultou clave e tamén en que todo se producise de "madrugada" e a "rapidez" dos feitos.

"SABÍA O QUE FACÍA"

   Para o xurado popular o acusado "sabía o que facía, así como as consecuencias dos seus actos" a pesar da súa esquizofrenia paranoide. Unha conclusión á que chegan "pola declaración dos forenses", que así o trasladaron en sala durante a vista oral. Con todo, o xurado ve probado que o día dos feitos, por mor deste padecimiento mental, "tiña limitada levemente a súa capacidade de entender e actuar".

   O que descarta o tribunal é o ensañamento, unha tese que mantiñan as acusacións particulares; tanto a que representa á familia da falecida como ao sobrevivente. Os xurados non ven probado este extremo por maioría de oito votos dun total de nove baseándose nos ditames do forense.

   Non apoiaron a concesión dun indulto no caso de que se solicitase e tampouco o beneficio de suspensión da execución da pena se concorresen os requisitos legais para iso.

   Así as cousas, após a lectura do veredicto e unha vez que a Fiscalía aumentou o seis meses de prisión, as dúas acusacións particulares mantiveron as súas respectivas peticións. O avogado que representa a familia da nova asasinada solicita 20 anos de prisión polo crime, así como outro dez anos, con posterioridade, de liberdade vixiada e afastamento. Mentres que a letrada do sobrevivente pide 15 anos pola tentativa de asasinato.

    A defensa pediu os graos mínimos de pena para os dous asasinatos, atendendo á atenuante por padecimiento mental. O xuízo quedou visto para sentenza.